CEM EVLERİNDE Kİ RESİMLER (2)

CEM EVLERİNDE Kİ RESİMLER (2)

Türkiye Cumhuriyeti devlet olarak tarih sahnesine çıktığı 1920 de ülke nüfusunun 11 milyon olduğu, bu nüfusun yaklaşık 4 milyonu Alevi, bir buçuk milyonu Kürt, 1 milyon Ermeni, 1 milyon Rum, geriye kalan üç buçuk milyon civarında bir kesimin de Türk olduğu, bu rakamların kesin verilere dayanmadığı ancak tahmin edildiği söylenmektedir..

Günümüzde ülke nüfusu 80 milyondur; Rum ve Ermeni yok denecek kadar az, Aleviler yaklaşık 20, Kürt halkının da 20 milyon civarında olduğu bilinmektedir. Anadolu’nun Türk ve Müslüman olmayan kadim halkı Rum ve Ermeniler Cumhuriyet tarihi sürecinde devlet tarafından uydurulan sudan bahane ve kasıtlı taciz politikalarıyla ülkeyi terk etmeye zorlanmış, bu politika önemli oranda başarılmıştır.

Müslüman fakat Türk olmayan Kürt halkının ulus kimliği ve dili yasaklanmış, devletin Türkleştirme politikası karşısında ne zaman ve nerede direnç gösterilmişse isyan bahanesiyle kanlı bir şekilde bastırılmış, tüm dayatma ve baskılara rağmen Kürt Halkını Türkleştirme politikası tutmamıştır. Kürt Halkı ulus olmaktan doğan haklarını kullanmak üzere farklı boyutta organize olarak ‘Kürt Özgürlük Hareketi’ni ülkede siyasal bir güç haline getirmiş.

Anadolu da kadim halkları ya asimile ya imha politikası olan fakat üzerine Kemalizm örtüsü örtülmüş eli kanlı yüzü kara İttihat ve Terakki ideolojisinin yön verdiği devlet karşısında ciddiye alınan, uluslararası gözlemlenen ve bölgesel bir güç durumundadır. Koçgiri, Dersim, Muğla Ortaca, Elbistan, Maraş, Çorum, Sivas Madımak, İstanbul Gazi Mahallesi ve daha nice yerlerde ki Alevi katliamları, İttihat ve Terakki ideolojisinin Anadolu kadim halklarına yönelik Türkleştirme ve Müslümanlaştırma politikasının Cumhuriyet döneminde uygulanmış ya asimile ya imha mantığının tezahürüdür.

Halkın binlerce yıllık yaşam sürecinde yarattığı kültürler, baskının boyutu ne olursun onlarca yılda yok edilemez. Alevilerin yaşadığı ve yaşattığı kültürel değerlerin Anadolu ve çevre coğrafyada bilinen 12 bin yıllık bir mazisi var. Yerleşim birimi alanlarının adları değiştirilerek, faşist, inkârcı ve baskıcı yasalar çıkarılarak Anadolu da uygarlıklar ve hümanist değerlerin yarattığı bir kültür yok edilemez, edilemedi de.

Mustafa Kemal’in önerisiyle 30 Kasım 1925 tarihinde “Atatürk Devrim Yasaları” kapsamında çıkarılan 677 sayılı Tekke ve Zaviyeler Yasasının gerekçesi “Din’de Gericiliği Önlemek” uygulama şekli Alevi Dergâhlarını kapatmaktı, öyle de oldu.

…”Tekkeler ve zaviyeler sahiplerinin diğer şekilde hakkı temellük ve tasarrufları baki kalmak üzere kâmilen seddedilmiştir. Bunlardan usulü mevzuatı dairesinde filhal (fiilen) cami veya mescit olarak istimal (kullanılan) edilenler ipka (mevcut halinde kalması) edilir. Bilûmum Müritlik, Mürşitlik, Dedelik, Seyitlik, Çelebilik, Babalık, Emirlik, Naiplik, Halifelik, büyücülük, üfürükçülük, falcılık ve gaipten haber vermek ve murada kavuşturmak maksadıyla nüshacılık gibi unvan ve sıfatların istimaliyle, bu unvan ve sıfatlara ait hizmet ifa ve kisve iksâsı (elbise giyilmesi) memnudur (yasaktır) …”   (Söz konusu yasa metninden bir pasaj.)

Yasa metninde görüldüğü üzere Alevi unvanları üfürükçü, falcı, muskacı niteliğinde aşağılanarak suç kapsamına alınmış, bu yasa gereği tüm Alevi Dergâhları kapatılmış, aynı yasa kapsamında hukuken hala kapalıdır. Herhangi bir savcı isterse bu yasaya dayanarak tüm cem evlerini kapatır; dede, pir mürşit unvanlı kişileri sorguya çekip tevkif edebilir. Alevilikle birlikte tüm Alevi değerlerini yok sayarak suç kapsamına alan, dergâhları kapatan yasanın altında imzası olan Mustafa Kemal Atatürk’ün resmi, cem evlerinde, Babai ayaklanmasında zalim Selçukluya karşı kılıç kullanmış Büyük Alevi Mürşidi Pir Hece Bektaş Veli resminin yanına özenle yerleştirilmesi, Alevi toplumunun “Celladına âşık toplum” olduğunun somut kanıtıdır.

Devam edecek.

Devrimci Aleviler Birliği (DAB) gyk – 24/06/2015.