ALEVILIK (NEJAT BIRDOGAN)

Alevilik, insanlığın oluşumundan beri Anadolu, Mezopotamya coğrafyasında yaşayan kültürlerin (Sümerler, Medler, Asurlar, Hititler, Hattiler, Luviler, Likya, Lidya, Truva vb.) doğayı, insanı, insanın yaşamını algılama felsefe ve kültürünü çağın koşullarına göre geliştiren, yaşamına uygulayan ve günümüze kadar devam eden, arıtılmış bir felsefe, bir yaşam biçimi, bir kültür ve bir inançtır.

Alevler…in 16. yüzyılda Şah İsmail dönemine kadar Şiilikle hiçbir bağıntısı yoktur. Yani 16 yüzyıla kadar olan dönemde Alevilikte, Allah-Muhammed-Ali, Oniki İmamlar ve Kerbela yok. Bunu anlamak için Hace Bektaş Veliyi, Yunus Emrenin şiirlerini, Abdal Musa ve Kaygusuz Abdalı çok iyi incelemek gerek.

“Anadolu Aleviliğini m.1232 yılında Aladdin Keykubat I.in verdiği seyyidlik belgeleri ile İslami hurafeler doldurmaya başladı. İslami aşılamanın ikinci evresi 1487-1524 yılları arasında, Şah İsmail Hatai döneminde oldu. Alevi kültürüne Oniki İmam ve özellikle Kerbela girdi. Üçüncü aşılama evresi 1826 daki Yeniçeriliğin kaldırılması döneminde oldu. Her Alevi Bektaşi tekkesine cami eklenip başlarına Nakşibendi şeyhleri atandı. Onlar Alevileri dönüp Sünni yapacakken kendileri Alevi oldular.”

Kaynak: Fransa Alevî Birlikleri Federasyonu ve Nejat Birdoğan