HANEFİ MEZHEBİ ALİMİ TAHTAVİ’DEN İNCİLER. (02 Eylül 2024 A/T)
Ahmet b. Muhammed Tahtavi (ö.1816), yazdığı 770 sayfalık kitabında ” Kim namaz için imamlığa daha uygundur” başlığı altında bazı vasıflar sıralamış. Burada dikkati çeken özellikler var, onları-özür dileyerek-paylaşmak isterim. Çünkü ahlak dışı şeylerdir, insanım diyen bunları yazmaz. Üstelik Diyanet İşleri Başkanlığı yazdığı İslam Ansiklopedisinde bu kişiye iki sayfalık da yer ayırmıştır (Ansiklopedi, c.39/438-39).
Gelelim hadiseye. Diyelim ki namaz vakti geldi, 5-10 kişi bir yerde toplandı ve imam da yok. Peki bunlardan kim öne geçip imam olmalı, kriterler neler, nasıl tespit edilir? Yazar bunları anlatıyor. Toplanan şahıslardan kim alimse, kim temizliğe önem veriyorsa o öne geçmeli. Evet; bunlar normal. Diyelim ki içlerinde alim yok, kimin temizliğe daha önem verdiği bellisiz (her biri bir yerlerden gelmiş, birbirlerini tanımıyor. Durakta metro veya otobüs bekliyorlar). O zaman kimin hanımı daha güzelse o öne geçsin. Çünkü hanım güzelse o da onun gözüne girsin diye temizliğe önem verir diyor. Kimin hanımı daha güzel olduğu nasıl tespit edilir? Tabii ki daha önce biliniyorsa eğer. Haydi bunu da normal saydık! Başka kim imam olmalı? Kafası büyük olan. Çünkü kafa ne kadar büyükse akıl da o oranda fazladır diyor. Ama aşırı derecede kafa büyük olmamalı. Çünkü bu durumda insanda nefret uyandırır, çirkin görünür. Yani aşırı olmamak kaydıyla büyük kafa sahibi öne geçmeli. Sıra geldi can alıcı özelliğe. Şöyle diyor bizim muhterem yazar. Kimin penisi daha küçükse o öne geçsin. Çünkü penisi büyük olan kibirlidir. Şu açıklamayı da yapıyor. Kimin daha büyük olduğunun bilinmesi kolay anlaşılmaz. Şayet bir şekilde biliniyorsa eğer diyor.
Ê; madem iş bu noktaya kadar gelmiş; dinde ayıp da yok, o zaman pantolonlarını indirip kiminki uzun veya kısa olduğunu görsünler. Bir beladır bu insanların( özellikle Ortadoğunun) başına gelmiş; biteceğinini de sanmıyorum.. Üstelik bu dini Orta ve lisede çocuklara zorunlu ders olarak anlatıyorlar. Resmen cinayet.
Kitabın adı ve baskısı: ”Haşiyetü Tahtavi Ala Meraki-l Felah Şerhü Nuri-l İzah”, s. 301.Kitabı tahkik eden Muhammed Abdülaziz Halidî, Darü-l Kütübi-l İlmiye/ Beyrut/1997