Ben ÖLMEM
Can çekilir, tenim düşer toprağa
KOKARIM GÜLLERLE BEN ÖLMEM ÖLMEM
Sarılırım sarı, yeşil yaprağa
AKARIM SELLERLE BEN ÖLMEM ÖLMEM
Ömrüm kısa, yolum uzun sürecek,
Kim ölecek, kim güzel gün görecek
Umut, sevda duvağını örecek
TAKARIM ELLERLE BEN ÖLMEM ÖLMEM
Toprak bedenimi sarar sarışır,
Kemiklerim erir, toza karışır
Dargın kimse kalmaz hepsi barışır
BAKARIM ELLERLE BEN ÖLMEM ÖLMEM
Şah Turna doymadan daha yaşına
Hep direndi yazın mezar taşına
Bedenimi koydum aşk ateşine
YAKARIM KÜLLERLE BEN ÖLMEM ÖLMEM…
Not: Halk edebiyatımızda örnek gösterilen çok yönlü kafiyeli ve iki- üç uyaklı- (ayaklı) şiir çalışmasından anlamlı bir renk türkülerin anası özgürlüğün barışın turnası Pirsultan izinde ozan ŞAH TURNA dan yur tiçi ve uluslararası yayınlarda üniversite akademik çevrelerinde yankı uyandıran güzellikte güzel bir felsefi anlamlı kızılbaş eseri.
İlk yorum yapan olun